Barbar Uygarlık

"Güler yüzlü, yetmez, güleç yüzlü şair kardeşim Orhan Tüleylioğlu, barbarlık ile uygarlığı, foto şimşakçı gibi koymuş aynı fona, insanlık hatırasını resmetmiş.

Cadı ''Böö...'' dedi mi, çalı süpürgesine bindi mi, gizemcilik adına cayır cayır yakıldı mı; Ortaçağ hemen yanı başımızda, daha dün gibi, 2 Temmuz 1993’ün can alıcı, can yakıcı alazında hortladı mı?

Maradona, bizim Maradona canım, hem ayağıyla, hem eliyle gol atabilen, ''Bak, cambaz yukarıda'' deyip uyutmak isteyenlere pışık yapan ''Che'' dövmeli ''yaramaz'' adam...

Unutulmuşluğun eğrelti otlarını kaldırmazsan kim tanıyacak Zihni Derin’i? ''Türk çayının dedesi'' de, geç... Olmaz öyle...

İnsanlık hayrına elektriği bedava sağlamaya kalkan Tesla’ya dokunup geçmek, O da olmaz...

Ana karnı bilmem kaç metre toprak altı, kazmacı cenin... Oktay Rıfat, Behçet Necatigil, Orhan Veli geçmiştir madenci kenti Zonguldak’tan, iyi imge olur şiire vardiya düdüğü...

Ölüm, hiç iyi bir şey değildir, hele hele orta yaşlı bir adamsan, zaman zaman gelir ürküntüsü, yapışır boğazına... Ne o öyle, karanlık, dar, ıslak yere kapanmak... Ama, bak ne yazmışlar, ırk ayrımına başkaldırmış devrimci Martin Luther King’in başucuna:

''Sonunda özgür.''

Bileceksin bunları bir bir, tanıyacaksın bu adamları tek tek ki, barbarlık ile uygarlık arasındaki farkı anlayasın!

Orhan Tüleylioğlu, deneme denememiş. Denenmiş olanları kendi deneyimleriyle kaynatmış. Olmuş sana sapasağlam bir kaynak." (Işık Kansu) (Arka kapaktan)

Orijinal karton kapağında.